خداوندا اگر روزي تو از عرشت به زير آيي
لباس فقر را پوشي
غرورت را براي تكهاي نان به زير پاي نا مردان گذاري
زمين و آسمان را كفر ميگويي
اگر با مردم آميزي
شبانان در پي روزي ز پيشاني عرق ريزي
و شب آزرده و خسته
تهيدست و زبان بسته
تن خود را به دست خواب بسپاري
لبان تشنه را بر كاسه مسين قيراندود بگذاري
وقدري آن طرف تر
خانه هاي مرمرين بيني
و دستانت براي سكهاي در اين سو و آن سو در گذر باشد
به اميدي كه شايد رهگذاري از درونت با خبر باشد
زمين وآسمان را كفر ميگويي
اگر روزي بشر گردي
زحال ما با خبر گردي وبا چشمان خود نا مردميها را ببيني
پشيمان ميشوي از قصه خلقت از اين بودن
از اين بدعت
زمين و آسمان را كفر ميگويي
نميگويي؟؟؟؟؟

(yashasin)

زبان حال امام حسین (ع ) در سوگ وطن

چون باد ستم ، سولدو گلستان ای وطن
گلشنون بلبل لری اولدی پریشان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
ای مدینه ، ای وطن ، جد کباریم سنده دیر
اعتباریم ، عزتیم ، صبر و قراریم سنده دیر
او علیل بینوا صغرای زاریم سنده دیر
سندن آیریلماق حسینه اولماز آسان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
بلبل شوریده تک ای گل سنون حئیرانیوام
اختیاریم گئتدی الدن ، ای وطن قوربانیوام
باغرووا باس ، یاخجی ساخلا ، بو گئجه مهمانیوام
کوچ ائده ر چونکی ساباح سندن بو مهمان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
چون یزید بی حیا ظولمونده طغیان ائیله دی
بیز وطن عاشیقلرین ، یکسر پریشان ائیله دی
تؤکمه گه قانین حسینون ، عهد و پیمان ائیله دی
اولمارام راضی ، توکولسون سنده بو قان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
بیعت ائتسه م من اونا ، قالماز شریعتدن اثر
ایستر او کافر ییخا دینون بناسین سر به سر
ظالیمه عادیل دئیوب باش اگمه رم من مختصر
گر دوشه مئیدانه باشیم مثل چوگان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
بو ابوالفضل و بو قاسم ، بو گل باغ حسن
بو شبیه مصطفی اوغلوم علی اکبر ، بو من
حاضیروخ جان وئرمه گه شوقیله مخصوب الکفن
کج خیال اولاد سفیان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
اکبرون قانیله اولسا زلفی الوان راضیم
شیرخواره اصغریم جان وئرسه عطشان راضیم
قوللارین ائتسه قلم عباسون عدروان راضیم
اولمارام اما رضا بو امره بیر آن ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
کربلا مئیدانینا یئتمیش ایکی قوربان گره ک
کربلا مئیدانی اولسون قانیله الوان گره ک
خیمه گاه زینبی شمر ائیله سون تالان گره ک
تا کی قالسون یئر اوزونده حکم قرآن ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
بیر زامان واریدی توتمیشدی جهانی شهرتین
تار ومار ائتدی سنی آخیرده جهلی ملتون
معجز آغلار حالیوا ، زیرا کی چوخدور زحمتون
جسمیوه مین یاره وورموش تیغ عدوان ای وطن
سولدو گلستان ای وطن
(yashasin)

عجب صبري خدا دارد،اگر من جاي او بودم همان يك لحظه اول كه اول ظلم را مي ديدم ازخلوق بي وجدان جهان را با همه زيبايي و زشتي به روي يكديگر ويرانه ميكردم

عجب صبري خدا دارد،اگر من جاي او بودم كه در همسايه صدها گرسنه چند بزمي گرم عيش و نوش مي ديدم نخستين نعره مستانه را خاموش آندم بر لب پيمانه ميكردم

عجب صبري خدادارد،اگر من جاي او بودم كه مي ديدم يكي عريان و لرزان ديگري پوشيده از صدها جامه رنگين، زمين و آسمان را واژگون مستانه ميكردم

عجب صبري خدادارد،اگر من جاي او بودم نه طاعت ميپذيرفتم نه گوش از بهر استغفار اين بي دادگرها تيز كرده پاره پاره در كف زاهد نمايان سجده صد دانه ميكردم

عجب صبري خدادارد،اگر من جاي او بودم براي خاطر تنها يكي مجنون صحرا را گرد بي سامان هزار آن ليلي ناز آفرين را كوه به كوه آواره و ديوانه ميكردم

عجب صبري خدا دارد،اگر من جاي او بودم به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان سراپاي وجود بيوفا معشوق را پروانه ميكردم

عجب صبري خدا دارد،اگر من جاي او بودم به عرش كبريايي با همه صبر خدايي تا كه ميديدم عزيز تا به جايي ناز بر يك نارو گرديدخاري ميفروشد گردش اين چرخ را وارونه بي صبرانه ميكردم

عجب صبري خدا دارد،اگر من جاي او بودم كه مي ديدم مشوش عارف وعامي ز برق فتنه اين علم عالم سوز مردم كش به جز انديشه عشق و وفا معدوم هر فكري در اين دنياي پر افسانه ميكردم

عجب صبري خدا دارد،چرا من جاي او باشم همين بهتر كه خود  جاي خود بنشسته و تاب تماشاي تمام زشتكاريهاي اين مخلوق را دارد وگرنه من جاي او بودم يك نفس كي عادلانه سازشي با جاهل و فرزانه ميكردم

(yashasin)